Παρασκευή 11 Απριλίου 2014

Προσευχές που φέρνουν το θαύμα


Ο θαυματουργός άγιος του αιώνα μας ΝΕΚΤΑΡΙΟΣ έγραψε: «Διδαχθείς υπό της Αγιώτατης ημών Καθολικής και Αποστολικής Εκκλησίας, ότι άξιον εστίν, ως αληθώς, μακαρίζειν την Θεοτόκον και Αειπάρθενον Μαρίαν, εποίησα ωδάς τινας και ύμνους προς αίνεσιν και ανύμνησιν της Παναγιάς Μητρός του Κυρίου, της Γοργοεπηκόου και ταχείας εις αντίληψιν, βοηθείαν και προστασίαν των επικαλουμένων αυτήν, και προς έκφρασιν της απείρου προς Αυτήν ευγνωμοσύνης μου δια τάς πολλάς προς εμέ Αυτής ευεργεσίας, ας παραπήλαυσα. Τους ύμνους τούτους εδημοσίευσα όπως παράσχω τοις αγαπώσι και τιμώσι την μητέρα του Κυρίου εγκόλπιον τι εν ω να ευρίσκωσι διατετυπωμένα τα εαυτών συναισθήματα και ικανοποιώσιν αυτά, άδοντες και υμνούντες την Υπεραγίαν Θεοτόκον, την μητέρα του Θεού ημών». 

Άδοντας και ψάλλοντας εκείνος με όλο το σεβασμό και την θερμή αγάπη του στην Παναγία, εύρισκε γρήγορη βοήθεια και προστασία στην ταραγμένη ζωή του από Γοργοεπήκοο, είδε να φέρνουν οι προσευχές του και θαύματα ακόμη, και το μέγιστο γι αυτόν θαύμα να γίνει θαυματουργός σε μυριάδες ανθρώπους!
Μερικές, λίγες απ΄ αυτές τις
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ
πήρα απ’ την ψυχή του Αγίου Νεκταρίου, και τις έβαλα σ’ αυτό το μικρό βιβλίο, για να είναι κατά την επιθυμία του, «εγκόλπιο» -επιστήθιο φυλαχτάρι, μα και αίσθηση της αγίας παρουσίας του, και άκουσμα της ολοκάρδιας ζεστής φωνής, και παρώθηση να προσευχόμαστε μαζί του στην Παναγία Μητέρα, ώστε και για μας και για σένα οι
ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΠΟΥ ΦΕΡΝΟΥΝ
ΤΟ ΘΑΥΜΑ
να είναι μια ριγηλή πραγματικότητα πολλής χαράς και εγκάρδιων ευχαριστιών στη Μεγάλη Μεγαλόχαρη Μητέρα και ολόψυχης δοξολογίας στον Κύριο και Θεό της Σωτήρα Ιησού Χριστό.

ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΩΔΗ

Μαρία ἀειπάρθενε,
κόσμου παντός Κυρία,
ἄχραντε Νύμφη πάναγνε,
Δέσποινα Παναγία.
Μαρία νύμφη, ἄνασσα,
χαρᾶς ἠμῶν αἰτία,
Κόρη σεμνή, βασίλισσα,
μήτηρ Ὑπεραγία,
Τιμιωτέρα Χερουβείμ,
ὑπερενδοξοτέρα
τῶν ἀσωμάτων Σεραφείμ,
τῶν θρόνων ὑπερτέρα.
Τῶν προπατόρων καύχημα,
τῶν προφητῶν ὁ αἶνος,
τῶν Ἀποστόλων στήριγμα,
καί τῶν μαρτύρων σθένος.
Ὁσίων ἐγκαλλώπισμα,
τῶν ἀσκητῶν λαμπρότης,
παρθένων ἀγαλλίασμα,
χαρίτων ἤ ἀκρότης.
……………………………………….
Σύ βοηθός χριστιανῶν,
Σύ προστασία κόσμου,
Σύ εἰ κραταίωμα πιστῶν,
Σύ φάος τοῦ νοός μου.
Σύ ὀρφανῶν ἀντίληψις,
Σύ λύτρον αἰχμαλώτων,
Σύ ἀσθενῶν ἐπίσκεψις,
Σύ σθένος τῶν καμνόντων.
Σύ μοναστῶν στερέωμα,
πτωχῶν παραμυθία,
Σύ εἰ χηρῶν τό σκήνωμα,
παρθένων εὐτονία.
…………………………………………
Σέ ἱκετεύω, Δέσποινα,
Σέ νῦν ἐπικαλοῦμαι,
Σέ δυσωπῶ, Παντάνασσα,
Σήν χάριν ἐξαιτοῦμαι.
Ἰδού, πρός σέ κατέφυγον,
ἁγνή,διάσωσονμε.
Φεῖσαι μου καί μεσίτευσον
τῷ Σῷ Υἱῶ Παρθένε,
καί καταδίκης λύτρωσαι,
Ναέ ἠγιασμένη.
Ἀντιλαβού μου, ρύσαι μέ
ἀπό τοῦ πολεμίου
καί κληρονόμον δεῖξον μέ
ζωῆς τῆς αἰωνίου.




ΠΡΟΣΦΩΝΗΣΙΣ
ΣΤΗΝ ΥΠΕΡΑΓΙΑΝ ΘΕΟΤΟΚΟΝ

Χαῖρε, Θεοτόκε Παρθένε, χαῖρε Κεχαριτωμένη
Μαρία, ὁ Κύριος μετά σου, χαῖρε ἡ τόν ἀσπασμόν τοῦ Ἀγγέλου δεξαμενή, χαῖρε ἡ ἀξιωθεῖσα γενέσθαι Μήτηρ Θεοῦ.
Σύ εἶσαι:
Θεογεννήτρια, τῆς σωτηρίας ἠμῶν τό κεφάλαιον.
Θεομῆτορ, ἡ τροφός τῆς ζωῆς ἠμῶν.
Ἀειπάρθενος Κόρη, ἡ εὐφροσύνη τῶν γενεῶν.
Παρθενομῆτορ, ἡ πέτρα ἡ ποτίσασα τούς διψώντας τήν ζωήν.
Ἀπειρόγαμος Μήτηρ, ἡ διάδοχος τροφή τοῦ μάννα.
Ἄγαμος νύμφη, ἡ διάκονος τῆς τρυφῆς τῆς ἁγίας.
Ζωοτόκος, ἡ ἔμψυχος τράπεζα ἡ τόν
Ἄρτον ζωῆς χωρήσασα.
Καλλιτόκος, ἡ ἀκένωτος πηγή, ἡ ὕδωρ
τό ζῶν ἀναβλύσασα.
Μητροπάρθενος, ἡ ἀνήροτος χώρα, ἡ τόν
Θεῖον στάχυν βλαστήσασα.
Πανακήρατος κόρη, τό σκῆπτρον τῆς Ὀρθοδοξίας.
Ἁγνή Παρθένος, πύργος ὁ ἀσάλευτός της Ἐκκλησίας.
Δέσποινα τοῦ κόσμου, τό πανάγιον ὄχημα
τοῦ ἐπί τῶν Χερουβείμ.
Βασίλισσα τῶν Ἀγγέλων, τό πανάτιστον
οἴκημα τοῦ ἐπί τῶν Σεραφείμ.
Παρθένος Θεόνυμφος, τό ἔμψυχον
παλάτιον τοῦ Παμβασιλέως.
Νύμφη ἀνύμφευτος, ὁ θρόνος του
Μεγάλου Ἀρχιερέως.
Μεγαλοτόκο, ἡ τόν Θεόν ἀφράστως γεννήσαντα.
Θεοκυῆτορ, ἡ τόν ἀχώρητον ἐν γαστρι χωρήσασα.
Ἀμίαντος Κόρη, ὁ φαεινός ὄρθρος ὁ
φέρων τόν ἥλιον τῆς δικαιοσύνης.
………………………………………………………………………………….
Κόρη ἄφθορος, ἡ ἀληθῶς καί κυρίως
Θεόν Λόγον σεσαρκωμένον τεκοῦσα.
Πανάχραντος Δέσποινα, ἡ τόν τροφέα
τῶν ὅλων θηλάσασα.
Κειμήλιον ἁπάσης της Οἰκουμένης.
Δοχεῖον οὐρανίου εὐφροσύνης.
Ὁδηγός σωφροσύνης τῶν πιστῶν.
Λειμών εὐωδίας.
Παράδεισος ἀφθαρσίας.
Κλεῖς τῆς οὐρανῶν βασιλείας.
Ὀλκᾶς τῶν δεομένων σωτηρίας.
Ταμεῖον Προνοίας Θεοῦ.
Δοχεῖον σοφίας Θεοῦ.
Ἔνδυμα φωτός.
Καύχημα παρθένων.
Ἀγλάϊσμα μητέρων.
Θησαύρισμα ἁγνείας.
Ὠράϊσμα παρθενίας.
Στέφος ἐγκρατείας.
Ἄνθος ἀφθαρσίας.
Στήλη παρθενίας.
Πύλη σωτηρίας.
Ἀρχηγός νοητῆς ἀναπλάσεως.
Χορηγός θεϊκῆς ἀγαθότητος.
Ἔρεισμα λαμπρόν της πίστεως.
Γνώρισμα λαμπρόν της χάριτος.
Στόμα ἀσίγητον τῶν Ἀποστόλων.
Θάρσος ἀνίκητον τῶν Ἀθλοφόρων.
Θυμίαμα δεκτόν πρεσβείας.        
Δέσποινα μου Παναγιά! Τόσες τρισευλογημένες χάριτες! Γι αυτό σε προσφώνησε ο αρχάγγελος Γαβριήλ με το: Χαίρε, Κε χ α ρ ι τ ω μ έ ν η!
Ω χαρά μου να είσαι μητέρα της ψυχής μου!
Και ω ευτυχία μου να σε αισθάνομαι πάντα κοντά μου. Παναγιά μου, και να γερνώ στη στοργική αγκάλη σου σαν μικρό παιδί!
Ολόκαρδα και δοξολογικά σου ψάλλω:

Χαῖρε ταχεία ἀντίληψις.
Χαῖρε ἰσχύς κραταιά.
Χαῖρε τεῖχος ἀπόρθητον.
Χαῖρε θεῖον ἔρεισμα.
Χαῖρε ὅπλον ἀήττητον.
Χαῖρε πασχόντων θερμή βοήθεια.
Χαῖρε καμνόντων φαιδρά παράκλησις.
Χαῖρε πανύμνητε προπατόρων σέμνωμα.
Χαῖρε ἁγνή εὐκλησίας δότειρα.
Χαῖρε χαρά τοῦ κόσμου.
Χαῖρε χαρά καί ἀγαλλίασίς μου.
ΥΜΝΟΙ ΣΤΗΝ ΚΥΡΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟ
Δοξολογικός

Δοξάζω Σέ, Παρθένε,
ὑμνῶ Σέ, Παναγιά,
τήν χάριν Σου κηρύττω,
Μήτηρ Θεοῦ, Μαρία,
Κυρίως Θεοτόκον,
Κόρη, ὁμολογῶ Σέ,
ἐξ ὅλης της καρδίας
θερμῶς  ὑμνολογῶ Σέ,
Θεόνυμφε Μαρία,
ἀσματικῶς αἰνῶ Σέ
καί ὡς Θεοῦ Μητέρα
ἀπαύστως εὐλογῶ Σέ.
Σέ ποθῶ προσκυνοῦμεν, Παρθένε Παναγιά,
Καί σέ ὑμνολογοῦμεν
ψυχή τέ καί καρδία.
Παντάνασσα Παρθένε,
Κόρη ὑπεραγία,
ψυχῶν ἁγνῶν γλυκύτης,
Πανάχραντε Μαρία.
Βασίλισσα ἀγγέλων,
Ἀνθρώπων σωτηρία,
καταφυγή καί σκέπη
πιστῶν, Ὑπεραγία.
Χαῖρε χαρᾶς ταμεῖον,
χαῖρε εὐλογημένη,
χαῖρε φωτός δοχεῖον,
χαῖρε δεδοξασμένη.
Χαῖρε νεφέλη κούφη,
χαῖρε θρόνε Κυρίου,
χαῖρε πύρινη στήλη,
χαῖρε σκηνή τοῦ θείου.
χαῖρε τροφή τοῦ μάννα,
χαῖρε τρυφή ἅγια,
χαῖρε Ὡραῖα Πύλη
τοῦ Λόγου, Παναγία.




Φωταγωγικός.

Μήτηρ φωτός ἀδύτου
φωτί σου φώτισον μέ,
ἀπέλασον τά σκότη
καί ὄλον ἄγνισον μέ.
Φωτιστικαίς ἀκτίσι
τόν νοῦν καταύγασόν μου,
τᾶς φρένας, τήν καρδίαν
φωτός Σου ἔμπλησόν μου.
Βαδίζειν φώτισον μέ
Ὀρθῶς, Παρθενομῆτορ,
τᾶς θείας τρίβους, Κόρη,
ἁγνή Θεοκυῆτορ,
ὁμίχλην τῶν παθῶν μου
διάλυσον φωτί Σου,
διάνοιξον τᾶς κόρας
τή θεία χάριτί Σου.
διάνοιξον τᾶς κόρας
τή θεία χάριτί Σου.
τόν νοῦν μου σκοτισθέντα
καταύγασον αὐγή Σου,
καί σκέδασον τήν πλάνην
τῶν λογισμῶν φωτί Σου.
Πύλη φωτός, Παρθένε,
Σκηνή τοῦ Μαρτυρίου,
φωτί Σου λάμπρυνον μέ,
θρόν’ ἀγλαέ Κυρίου.
Νεφέλη φωτοφόρε,
φωτόνυμε Μαρία,
ρύσαι μέ, Σαίς πρεσβείαις,
Μῆτερ Ὑπεραγία.
Πάναγνε φωτοτόκε,
Ναέ ἠγιασμένε,
πίστεως φῶς μοί δίδου
ἀεί Μήτηρ Παρθένε.
Ὑπέρφωτε Μαρία,
Σύ φωταγώγησον μέ,
ἐλπίδα δ’ οὐρανίαν,
ἁγνή, χορήγησον μέ.
Ἀγάπης ἀειφώτου
πλήρου μου τήν καρδίαν
και πάρεχέ μοι λόγον
προς θείαν Υμνωδίαν.

ΠΑΝΑΓΙΑ ΒΟΗΘΟΣ

Σύ βοηθός ἁμαρτωλῶν,
παράκλησις πασχόντων,
Σύ ὀρφανῶν ἀντίληψις,
ἐνίσχυσις καμνόντων.
Χειμαζομένων εἰ λιμήν,
πτωχῶν παρηγοριά,
ἀβοηθήτων δύναμις,
χηρῶν παραμυθία.
Σύ εὐσεβῶν τό στήριγμα,
ἐλπίς ἀπηλπισμένων,
τῶν ἐναθλούντων ἔρεισμα,
χαρά τῶν τεθλιμμένων.
Σύ σκέπη καί ἀντίληψις
τῶν Σοί καταφευγόντων,
Σύ εἰ στερέωμα πιστῶν,
ρύστις κινδυνευόντων.
Σήν κραταιάν ἀντίληψιν
παράσχου μοί, Κυρία,
ἐπί τήν Σήν ἐνίσχυσιν
θαρρῶ, ὤ Παναγιά.
Σύ σκέπε, φρουρεῖ, φύλαττε,
ἀπό παντός κινδύνου,
Σύ τῶν παγίδων ρύσαι μέ
τοῦ δυσμενοῦς ἐκείνου.
Σύ μοί γενού βοήθεια,
σθένος καί προστασία,
Σύ μοί, Παρθένε, ἄχραντε,
γενού μοί σωτηρία.
Σέ δυσωπῶ μεσίτευσον
πρός λύσιν ὀφλημάτων
τῷ Σῷ Υἱῶ καί ἄφεσιν
πολλῶν πλημμελημάτων,
Κόρη σεμνή Βασίλισσα,
κόσμου ἡ σωτηρία.
Σύ ἔσο μοί παράκλησις,
χαρά, παραμυθία,
ἴνα ἀπαύστως ἐν χαρᾷ
ὑμνῶ τό ὄνομά Σου,
καί ψάλλων μεγαλύνω Σέ
καί τά θαυμάσια Σου.
Πόσο με δυναμώνει τούτη η βεβαιότητα σου, άγιε Νεκτάριε. Η Παναγιά μαζί μου! Τι να φοβηθώ;


ΑΠΟ ΤΟΝ ΥΜΝΟΝ ΣΤΗΝ ΑΜΙΑΝΤΗ
Ικετευτικός
Δέσποινά μου, Θεοτόκε,
ἡ ἐλπίς καί ἡ ἰσχύς μου,
ἡ θερμή μου προστασία,
σκέπη καί καταφυγή μου,
Σύ τούς λογισμούς μου οἶδας,
Σύ τᾶς πράξεις μου γιγνώσκεις,
Σύ ἐπίστασαι, Παρθένε,
τᾶς πολλᾶς μου ἁμαρτίας.
Οὗ λανθάνει Σέ τά πάθη
τῆς ψυχῆς μου τῆς πασχούσης,
τῆς δεινῶς τραυματισθείσης,
καί ἀφρόνως ρυπωθείσης
ἁμαρτήμασι ποικίλοις,
λογισμοίς καί ἔργοις ἅμα,
κατηχρείωσα τό κάλλος
τῆς εἰκόνας τοῦ Θεοῦ μου.
πλήν Σύ, Δέσποινα, ὡς οἶδας
τήν ὑγείαν βράβευσον μοί,

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου